Μισώ τα Χριστούγεννα.

Καλημέρα.................
Οι εμπνεύσεις ξεχείλιζαν από το μυαλό μου και έτσι λοιπόν είμαι ξανά κοντά σας για να σας πω τις εμπνεύσεις μου και επίσης να τις βγάλω από μέσα μου.........
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν την δροσερή ιστορία μας......
Ήταν μία ηλιόλουστη μέρα γεμάτη χαρά και παιχνίδι.
Όλα τα παιδάκια ήταν χαμογελαστά και το πιο σημαντικό <<όμορφα>>....., στην  αρχή με παραξένεψε λίγο αυτό αλλά μετά..., εντάξει...... Μετά από όλα αυτά που είπα θα έχω και περισσότερο χρόνο να μου μπουν και άλλες σκέψεις στο μυαλό......
Που είχα μείνει, ααααααα ναι, τώρα θυμήθηκα.........
Μήπως ξέρετε γιατί τα παιδιά ήταν τόσο χαρούμενα;
Καλά αφού δεν ξέρετε δεν πειράζει θα το βρω μόνη μου......
Κανένα πρόβλημα..... Δεν σας πιέζω............
Μήπως είχανε καμία χαρά να γιορτάσουνε;;;;;;
Αααααααα, ναι το βρήκα!!!!!!
Τα παιδάκια ήταν τόσο χαρούμενα γιατί..........., ήταν Χριστούγεννα και έξω ήταν γεμάτο χιόνι.
Ήταν η μέρα που τα παιδιά θα έβγαιναν έξω για να πούνε τα κάλαντα.
Ένα ώμος παιδί, ο Νικολάκης μισούσε πολύ τα Χριστούγεννα ούτε να τα ακούσει ήθελε.......
Κάθε φορά που άκουγε την λέξη αυτή πήγαινε και κλειδωνόταν στο δωμάτιό του και  δεν έβγαινε για τουλάχιστον τρεις μέρες.
Και έτσι κυλούσαν οι μέρες και περνούσαν γρήγορα!!!!!
Έτσι πέρασαν τα Χριστούγεννα. Βέβαια όχι και καλά αλλά πέρασαν.........
Αλλά το μόνο καλό είναι ότι πέρασαν, βέβαια τίποτα δεν ήταν καλό της μέρες που πέρασαν αλλά, τέλος πάντων.........

Παραμονή Πρωτοχρονιάς

Μια φορά και έναν καιρό ζούσε στην Καισαρεία ένας άγιος και καλόκαρδος άνθρωπος ο οποίος αγαπάει πολύ τα παιδιά και εκείνα επίσης.Κάθε χρόνο συγκεκριμένα  Παραμονή Πρωτοχρονιάς τον περιμένουν πως και πως......,για να τους φέρει το δώρο που επιθυμούν πιο πολύ από οτιδήποτε.
Ένα βράδυ 11 και μισή ένα αγοράκι 9 χρονών ανυπομονούσε να έρθει ο Άι Βασίλης....
Κοιτούσε από το παράθυρο ανυπόμονα μόνο και μόνο για να δει ένα φως να φωτίσει το μικρό και τρυφερό πρόσωπο του!!!!!!!!
Περίμενε περίμενε.μα τίποτα. Τότε κατάλαβε ό,τι ήταν ανώφελο να περιμένει γιατί μία φορά η γιαγιά του είχε πει πως ο Άγιος Βασίλης θα ερχότανε μόνο όταν όλα τα παιδάκια θα κοιμόντουσαν.
Τότε λοιπόν, ξάπλωσε στο μαλακό κρεβατάκι του και κοιμήθηκε.....










                           ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.......

Ο εγωιστής άνθρωπος

Μάλλον θα έχετε ακούσει τους ανθρώπους που σκέφτονται μοναχά τον εαυτό τους...., είναι άσχημη λέξη έτσι δεν είναι;;;;;.<<Εγωιστής>>. Δεν θέλω να μου πείτε την γνώμη σας κι  ούτε να την ακούσω. Ο κάθε άνθρωπος έχει το δικό του μυαλό για να σκέφτεται τα πράγματα και να βγάζει  τα συμπαιράσματα  του!!!!! Φιλοσοφιμένα αλλά αληθινά. Τουλάχιστον έτσι θέλω να πιστεύω και δεν μου αλλάζει κανένας την γνώμη. Κάποιος μου είπε ό,τι αν μάθεις κάτι δεν πρόκειται να το ξεχάσεις ποτέ. Πάρτε ως παράδειγμα την προπαίδεια αν την μάθεις δεν είναι δυνατόν να την ξεχάσεις ποτέ, ενώ κάτι που θα κάνεις για μία στιγμή θα το ξεχάσεις πολύ εύκολα, π.χ. αυτό που θα φας την Τετάρτη την 
Πέμπτη θα το έχεις ξεχάσει!!!!!!

Στο μυαλό των ανθρώπων......

Μερικές φορές στο μυαλό των ανθρώπων μπαίνουν πράγματα που είναι ανήκουστα να συμβούν...... Και πράγματι... Είναι αλήθεια... 
Έχω ακούσει ανθρώπους να λένε ότι υπάρχουν φαντάσματα.....
Όμως εγώ δεν το πιστεύω......Εντάξει ο κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να νομίζει ότι θέλει τότε πάω πάσο........
Ας αλλάξουμε θέμα ας πούμε κάτι άλλο, ευχάριστο χαμογελαστό.
Και ξέρετε το αστείο; Πριν που λέγαμε για το μυαλό του ανθρώπου,
εγώ λέω κάθε βραδύ όταν πάω να κοιμηθώ λέω τι θα άλλαζα αν ήμουν Θεός....
Τι να πρώτο αλλάξω;;;;;;;;
Μόνο λίγους ανθρώπους δεν χρειάζεται να αλλάξω και δεν θα χρειαστεί ποτέ να τους αλλάξω, ας πούμε την θεία μου την Ρ.
Και μερικά άλλα άτομα αλλά δεν χρειάζεται να τα πω ίσως τα ξέρετε, ίσως πάλι όχι.......
Λυπάμαι αλλά δεν μπορώ να πω περισσότερα......
Σας είπα ήδη ένα όνομα, εκείνο που δεν πρόκειται ποτέ αν ήμουν Θεός να το άλλαζα, και ούτε αν μπορούσα θα την άλλαζα.....
Μερικά άτομα πάλι και αν μπορούσα κι αν δεν μπορούσα το μόνο σίγουρο είναι ότι θα τα άλλαζα αυτό είχα να σας πω και τίποτα άλλο...........

Το τέρας

Ξύπνησε κατά τις τρεις η ώρα το βράδυ.
Άκουσε κάτι βογγητά....  Κι όμως ξάπλωσε και κουκουλώθηκε.
Το πρωί τρόμαξε να σηκωθεί από το κρεβάτι της άσχετα που είχε

ξημερώσει και οι τρομακτικοί θόρυβοι δεν ακούγονταν πια.

Ο φόβος ακόμη έκανε τούμπες στο μυαλό της. Πέρασε το μεσημέρι, το απόγευμα και ήρθε το βράδυ.

Ήταν μέρα χαράς. Είχε τα γενέθλια της. Ξύπνησε με κέφι, όμως, είχε ξεχάσει τους θορύβους. Και εκεί που έσβηναν την τούρτα εμφανίστηκε μπροστά τους ένα τεράστιο τέρας με γαμψά νύχια.

Τότε το κοριτσάκι έβαλε τα κλάματα και πήγε στην αγκαλιά της μαμάς της κούρνιασε και κοιμήθηκε.

Το τέρας είχε μαζί του ένα μαχαίρι.

Μόλις το είδαν όλοι έτρεξαν και κρύφτηκαν μόνο η μαμά του παιδιού που είχε γενέθλια δεν δίστασε να πάει να αντιμετωπίσει το τέρας.

Η μαμά της μικρής που ήταν και μάγισσα και κανείς δεν το ήξερε

έκανε μαγικά. Κι όμως το τέρας δεν πέθανε. Το τέρας με το μαχαίρι που είχε μαχαίρωσε την μαμά της μικρής.Μόλις πέρασαν μήνες  ξεχάστηκε σε όλους μόνο που το παιδί έκανε χρόνια να το ξεχάσει.

Ευχάριστο ξύπνημα

Ξύπνησε Νωρίς Νωρίς το πρωί γεμάτη χαρά,γιατί την

προηγούμενη μέρα της είχε πει η μαμά της ότι θα πήγαιναν 

 για ψώνια.

Έτσι λοιπόν πήγε να ξυπνήσει την μαμά της να πάνε για ψώνια.

-<<Μαμά,μαμά ξύπνα. Πάμε για ψώνια. Η αγορά εμάς περιμένει.

Γρήγορα ξύπνα.>>

-<<Αψού(φτερνίστηκε η μαμά), είναι νωρίς ακόμη. Περίμενε να πιώ καφέ, να πλυθώ και να

χτενιστώ>>

-<<Μαμά είναι δώδεκα η ώρα....  Κατάλαβα! Δεν θα πάμε,ούτε θα 

ψωνίσουμε.>>

-<<Θα πάμε, απλά, είναι νωρίς ακόμη.>>

-<<Δεν είναι νωρίς. Είναι δώδεκα η ώρα, δηλαδή σχεδόν μεσημέρι>>

-<<Άντε καλά,πάμε.>>

Σαν έκαναν όλα τα ψώνια τους κατάλαβαν ότι δεν είχαν μαζί τους χρήματα και τότε τα ξαναγύρισαν όλα πίσω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 

Οι βροντές και οι αστραπές

Κοιμόταν στο δωμάτιο της. Όταν ξαφνικά την ξύπνησαν οι βροντές και οι αστραπές που έπεφταν έξω..... Σηκώθηκε από το κρεβάτι της

και βγήκε έξω στο μπαλκόνι. Για λίγο την αποσυντόνισαν  οι σταγόνες της βροχής που έπεφταν! Μετά από λίγη ώρα ξαναμπήκε 

στο δωμάτιο της.  Ξάπλωσε στα δροσερά σεντόνια του κρεβατιού της,

και σκεφτόταν τι μπορούσε να κάνει όταν μεγαλώσει.

-<<Μπορώ να γίνω κτηνίατρος>>,είπε το κοριτσάκι,

και χοροπήδησε ψηλά. Το χοροπηδητό της  όμως ακούστηκε ως το

δωμάτιο των  γονιών της.

Τελικά το κοριτσάκι το μόνο που κατάφερε ήταν να ξυπνήσει την

μαμά της.

Σηκώθηκε η μαμά της από το δωμάτιό της και κατευθυνόταν 

προς το δωμάτιο της μικρής της κορούλας.

Το κοριτσάκι άκουσε την πόρτα του δωματίου της μητέρας της,

και ξάπλωσε στο κρεβάτι της,έκλεισε τα μάτια της

και έκανε πως κοιμόταν.

-<<Μην μου κάνεις εμένα την ψόφια. Αφού άκουσα ένα δυνατό

χοροπηδητό. Αν δεν μου πεις την αλήθεια αύριο δεν θα φας πρωινό.>>

Το κοριτσάκι άκουσε αυτά τα λόγια και αμέσως  άνοιξε τα μάτια της,και είπε δυνατά,<<Μαμά εγώ σκεφτόμουν τι θα γίνω όταν μεγαλώσω,ελπίζω να  μην σε πειράζει και αυτό.>>

-<<Μωρό μου είσαι πολύ μικρή  ακόμη για να σκέφτεσαι τι θα γίνεις όταν θα μεγαλώσεις.>>

-<<Ναι αλλά κάποια στιγμή  θα μεγαλώσω.>>

-<<το ξέρω αλλά έχεις χρόνο μπροστά σου,και το ξέρεις πολύ καλά ότι έχω δίκιο.>>  

Το κουκλόσπιτο

Αυτό είναι το δικό μου καινούριο μπλογκ. Θα προσπαθώ να γράφω τα δικά μου και ελπίζω να σας αρέσουν και να γίνουμε φίλοι.