Πέμπτη 29 Δεκεμβρίου 2011

Μισώ τα Χριστούγεννα.

Καλημέρα.................
Οι εμπνεύσεις ξεχείλιζαν από το μυαλό μου και έτσι λοιπόν είμαι ξανά κοντά σας για να σας πω τις εμπνεύσεις μου και επίσης να τις βγάλω από μέσα μου.........
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν την δροσερή ιστορία μας......
Ήταν μία ηλιόλουστη μέρα γεμάτη χαρά και παιχνίδι.
Όλα τα παιδάκια ήταν χαμογελαστά και το πιο σημαντικό <<όμορφα>>....., στην  αρχή με παραξένεψε λίγο αυτό αλλά μετά..., εντάξει...... Μετά από όλα αυτά που είπα θα έχω και περισσότερο χρόνο να μου μπουν και άλλες σκέψεις στο μυαλό......
Που είχα μείνει, ααααααα ναι, τώρα θυμήθηκα.........
Μήπως ξέρετε γιατί τα παιδιά ήταν τόσο χαρούμενα;
Καλά αφού δεν ξέρετε δεν πειράζει θα το βρω μόνη μου......
Κανένα πρόβλημα..... Δεν σας πιέζω............
Μήπως είχανε καμία χαρά να γιορτάσουνε;;;;;;
Αααααααα, ναι το βρήκα!!!!!!
Τα παιδάκια ήταν τόσο χαρούμενα γιατί..........., ήταν Χριστούγεννα και έξω ήταν γεμάτο χιόνι.
Ήταν η μέρα που τα παιδιά θα έβγαιναν έξω για να πούνε τα κάλαντα.
Ένα ώμος παιδί, ο Νικολάκης μισούσε πολύ τα Χριστούγεννα ούτε να τα ακούσει ήθελε.......
Κάθε φορά που άκουγε την λέξη αυτή πήγαινε και κλειδωνόταν στο δωμάτιό του και  δεν έβγαινε για τουλάχιστον τρεις μέρες.
Και έτσι κυλούσαν οι μέρες και περνούσαν γρήγορα!!!!!
Έτσι πέρασαν τα Χριστούγεννα. Βέβαια όχι και καλά αλλά πέρασαν.........
Αλλά το μόνο καλό είναι ότι πέρασαν, βέβαια τίποτα δεν ήταν καλό της μέρες που πέρασαν αλλά, τέλος πάντων.........











2 σχόλια: